KKKKOUD!

Ik geef het toe. Ik heb me behoorlijk verkeken op de kou hier in Cuzco. Als het zonnetje er maar is gaat het wel, maar zodra die weg is zakt de temp als een baksteen. Het eerste wat ik zo ga doen als ik uit dit internetcafe kom is handschoenen kopen! En een dikke trui en een muts met flaporen. Vannacht ging het wel met 4 dekens over, maar het douchewater wat heet, of op zijn minst warm zou moeten zijn, was krap aan lauw en dan is het niet fijn. Mijn rug is dan ook niet nat geweest. Ze kennen me hier verder niet, dus wat maakt het uit als ik hier stinkend door het leven ga. De nacht was overigens wel bijzonder. Ik had af en toe moeite om op adem te komen. Dan adem je in en dan laat de volgende teug zo lang op zich wachten dat je buiten adem raakt. Gelukkig had ik hierover gelezen, dus ik raakte er niet van in paniek. Maar vreemd is het wel. Buikademen helpt. Ik heb gisteravond niets meer gegeten. Dat was geen probleem, want ik had genoeg gehad en ik kan het wel lije, maar ik kon ook nog niet van mij ei af (als ik het zo mag noemen). Ik denk dat het een verband houdt met het ander. Mijn plan was, dat als ik vanmorgen nog niet op het potje was geweest dat ik er dan een pilletje tegenaan zou gooien. Was gelukkig niet nodig. Waar een mens zich toch zorgen over kan maken. Ik ga nu de zon in, want ik voel mijn vingers niet meer en dan wordt typen een behoorlijke opgave.
Hasta luego amigos!