In mijn eerste bericht zei ik dat ik al heel lang droomde van een reis naar Peru. Ik heb er alleen niet bij vermeld waarom! Dat is misschien voor jullie wel interessant om te lezen en voor mij geeft de herinnering van het "waarom" die extra dimentie aan mijn reis die door alle zakelijke aspecten van het boeken en organiseren etc. zoek is geraakt.
Het begin was een boek. De Celestijne belofte van James Redfield.
![](http://bp2.blogger.com/_SLJ0OoxfWGI/RieqDBa9hEI/AAAAAAAAAAs/Tg-0KTbj8tI/s0-d/celestijnse+belofte.jpg)
Er zijn momenten dat ik zelfs vandaag de dag nog stil sta bij aspecten van het boek.
Als ik bijvoorbeeld denk aan de verwoestingen die we aanrichten en het tempo waarmee we onze aarde onbewoonbaar maken.
Maar ook de positieve kant, wanneer ik mijn best doe om de positieve energie te zien en te voelen bij mensen, planten en dieren. Dit beoefen ik al een jaar of 4 aktief bij Tai Chi.
Het gaat me nu te ver om een volledig boekverslag te doen in dit blog, maar als je op deze link klikt, kan je wel de essentie van het boek (de 10 inzichten) lezen.
Misschien kan je begrijpen waarom ik na het lezen van dit boek zeker wist dat ik eens naar Peru zou gaan en bij de ruïnes van Machu Picchu, de plek die volgens het boek "verlichting" uitstraalt, me zou laven aan de energie van het verlichte volk van de Inca's.
Ik weet het, klinkt theatraal, maar zeg nou zelf, als er ook maar een pietsie van waar is...
Anyway... dit verhaal hoort bij mijn reis, het is de uiteindelijke drijfveer geweest en ik wil het jullie daarom niet onthouden.
2 opmerkingen:
Eigenlijk verbaast me dit niet... ik had het kunnen weten. Ook voor mij was dat boek destijds een eye-opener. Ik heb ervan genoten. En ik kan me heel goed voorstellen, dat dat een van de al dan niet bewuste drijfveren is om naar Peru te gaan.
Fijn dat je me geen sentimentele geitenwollen sok vindt ;-)
Een reactie posten